September 2016, de maand, het jaar, dat er 100 Eritreeërs in Lent (Nijmegen-Noord) kwamen wonen. Allen tussen de 18 en 22 jaar oud. Vanwege een tekort aan huisvesting en omdat deze jongeren niet langer in een AZC of jongerenopvang konden wonen, verhuisden zij naar barakken.
De Nijmeegse fotograaf Olga Boh vond het belangrijk om deze jongeren een gezicht te geven. Dit resulteerde in de fotoserie genaamd Eritrea mon Amour die toentertijd voor het eerst midden in de natuur tentoon werden gesteld. Immens grote beelden, bevestigd aan waslijnen, slingerend door de wind. Vergelijkbaar met hoe vluchtelingen over landsgrenzen verwaaien.
Om hen daarnaast ook daadwerkelijk te kunnen helpen bij de inburgering in de Nederlandse samenleving, werd ze vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk. Boh: 'Deze jongeren gingen natuurlijk naar school, maar daarnaast vormde er op een gegeven moment ook een hardloopgroepje onder leiding van Jeroen van Gisbergen (oud-wielrenner, red.).
Hij constateerde dat deze jongens door hun fysieke aanleg veel kans hadden om goede hardlopers te worden. Daarom zorgde hij ervoor dat ze konden deelnemen aan verschillende hardloopwedstrijden zoals de Zevenheuvelenloop, waarvoor ze zelfs een sportinitiatiefprijs als Talentteam van de Gemeente Nijmegen kregen.'
Het doel van deze tentoonstelling:
Als het om vluchtelingen gaat, wordt er altijd gesproken in aantallen, niet in indivuen. Door het tonen van deze fotoserie, tonen we een greep uit een groep die huis en haard moesten verlaten om hier te komen wonen.